Rowerem po kijkowych szlakach

Mimo że w lasach susza to postanowiliśmy się w nie trochę zagłębić. Gosia wpadła na pomysł, aby sobie pojeździć po szlakach nordic walking. Trochę miała okazję już tych dróg przetestować, więc nawigację pozostawiam jej. Było trochę bruku, piachu, ale i świetnych krajobrazów.

Najpierw dotarliśmy do wsi Okunie, aby potem lasem przedrzeć się w stronę Barlinka. Tak wylądowaliśmy na trasie nordic walking Szlak Dębów.

Niestety szlak nie jest oznaczony dokładnie i bardzo łatwo się zgubić. Na szczęście w sakwie była mapa i po krótkiej, wnikliwej analizie, trochę na ślepo, ale utrzymaliśmy się na szlaku.

Udało się nam załapać na wyżerkę.

Gosia w krzaczorach, a ja słyszałem tylko „jeszcze pięć minut”.

Maliny pycha i trafił nam się konkretny ich wysyp. Trochę czasu upłynęło zanim ruszyliśmy dalej. W końcu dotarliśmy do Barlinka, a tam niespodzianka. Stacja paliw, którą niemal zawsze odwiedzamy będąc w mieście jest w remoncie i widok stojącego przed budynkiem toi toia nie zachęcał.

Odpoczęliśmy nad jeziorem i postanowiliśmy przetestować trasę właśnie wokół tego zbiornika. Jest bardzo przyjemna, dużo miejsc wartych zatrzymania się na chwilę. O wszystkich informuje tablica, która stoi w miejscu rozpoczęcia szlaku. Mi się bardzo podobało. Chociaż na końcowych odcinku szlak nordic walking zniknął i skończyliśmy objazd korzystając z pieszego.

Źródło „Pod Skarpą”

Niby czysta, ale mnie zbytnio nie zachęciła to skosztowania.

Ropuszek od groma i jeszcze trochę. Nikt jednak nie wziął pod uwagę, że można je przypadkowo rozjechać.

Jezioro Barlineckie, w tle ledwo widoczne zabudowania.

Będą piękne ujęcia.

Uśmiech proszę!

Trochę udało się pojeździć po fajnych, leśnych trasach i w planach mamy kolejne. Tymczasem trzeba było wracać do domu, a że godzina jeszcze młoda to droga powrotna trochę improwizowana.